თავფურცელი - oldorthodox

ნოემბრის მნიშვნელოვანი საეკლესიო თარიღები

თარიღები მოცემულია საეკლესიო (იულიანური) სტილით

8 ნოემბერი (ახ. სტ. 21 ნოემბერი) - კრება წმიდათა მთავარანგელოზთა მიქაელისა და სხვათა უხორცოთა ზეცისა ძალთა.

10 ნოემბერი (ახ. სტ. 23 ნოემბერი) - წმიდისა დიდისა მოწამისა და ძლევაშემოსილისა გიორგისა (303).

13 ნოემბერი (ახ. სტ. 26 ნოემბერი) - წმ. იოანე ოქროპირისა, კონსტანტინოპოლელი მთავარეპისკოპოსისა (407).

15 ნოემბერი (ახ. სტ. 4 დეკემბერი) - შობის მარხვის დასაწყისი

21 ნოემბერი (ახ. სტ. 26 ნოემბერი) - ტაძრადმიყვანება ყოვლადწმიდისა ღმრთისმშობელისა და მარადისქალწულისა მარიამისა.

30 ნოემბერი (ახ. სტ. 13 დეკემბერი) - წმიდისა და ყოვლადქებულისა მოციქულისა ანდრია პირველწოდებულისა, საქართველოში ქრისტეს პირველმქადაგებელისა (62).

ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატი

არქიეპისკოპოსი პავლე

გზა - მართლად სავალი

ნაწილი III. შეუმუსრავი ეკლესია

თავი XIII. პასუხები სხვადასხვა საკითხზე

ამრიგად, წინამდებარე ნაშრომის მესამე ნაწილში პასუხი გავეცით ჩვენი ოპონენტების იმ შეხედულებებს, რომლებიც მიმართულია ეკლესიის დაქვრივების შესახებ ძველმართლმადიდებელური სწავლების წინააღმდეგ და ვნახეთ, რაოდენ ყალბ შეხედულებებზე, ასევე სოფისტურ მსჯელობებსა და ხრიკებზეა აგებული მათი "არგუმენტაცია".

არქიეპისკოპოსი პავლე

გზა - მართლად სავალი

ნაწილი III. შეუმუსრავი ეკლესია

თავი XI. ძველმართლმადიდებელთა ესქატოლოგია და სწავლება ანტიქრისტეს შესახებ

როგორც ვნახეთ, ზ. ნოდია ძველმართლმადიდებლებს ორ "თავბრუდამხვევ უვიცობაში" ადანაშაულებს (ხს. წიგნი. გვ. 193). პირველი "თავბრუდამხვევი უვიცობა", მისი აზრით, თურმე გამოხატული ყოფილა იმაში, რომ ძველმოწესეებს "საწესჩვეულებო ტრადიცია აყვანილი ჰყავდათ დოგმატის რანგში, ანუ მთავარი და მეორეხარისხოვანი გაიგივებული ჰქონდათ" (იქვე. გვ. 193-194). ეს სიცრუე უკვე განვიხილეთ და ნათლადაც დავინახეთ, რაოდენ არაობიექტურად და საკითხის არცოდნით განიხილავს ჩვენი ოპონენტი მოცემულ თემას.

არქიეპისკოპოსი პავლე

გზა - მართლად სავალი

ნაწილი III. შეუმუსრავი ეკლესია

თავი X. ნიშები და სასწაულები,
ანუ არის თუ არა ყველაფერი ღმრთისგან და როგორ არ შევცდეთ სასწაულში

ადამიანის ცხოვრებაში ზოგჯერ ისეთი მოვლენები ხდება, რომელთაც ნიშებს ან სასწაულებს უწოდებენ. ესენია: ხილვები, გამოცხადებები, უეცარი და ზებუნებრივი კურნებანი, ნაყოფთა მრავლება, ხატების მირონდენა და ა. შ. სასწაულები ხდება ბუნების კანონების საწინააღმდეგოდ და მეცნიერულად მათი ახსნა შეუძლებელია, რადგან მათი წარმომავლობის წყარო სულიერ, არამატერიალურ სფეროში იმყოფება. ნამდვილი სასწაული ღმრთის გამოუთქმელი კაცთმოყვარებით გვეძლევა და მას განსაზღვრული მაცხოვნებელი მიზანი აქვს.

არქიეპისკოპოსი პავლე

გზა - მართლად სავალი

ნაწილი III. შეუმუსრავი ეკლესია

თავი IX. ქება, მხილება და საყვედური - აპოკალიფსური გაფრთხილება

ყოველივე იქიდან, რაც განვიხილეთ ზ. ნოდიას ანტიძველმართლმადიდებლური გამოხდომებიდან, რომლებიც მას შეუტანია თავის წიგნში "ფიქრები ბოლო ჟამის საქართველოზე" (გვ. 189-245), შეიძლება გავაკეთოთ დასკვნა, რომ თავისი უმეცრებითა და კადნიერებით ზ. ნოდია ღმერთს და მის ეკლესიას მრავალგზის შეურაცხყოფს. კერძოდ: 1) ქადაგებს, რომ ქრისტე კი არ არის ეკლესიის თავი, არამედ ეპისკოპატი; 2) ეკლესიას გამოაცალა საძირკველი - რწმენა ქრისტეს ღმერთკაცობისადმი, რის გამოც ეწოდა პეტრე მოციქულს "კლდე", და ამის სანაცვლოდ ეპისკოპატით ჩაანაცვლა, რის გამოც გახდა "კოლექტიური პაპიზმის" მქადაგებელი; 3) დაქვრივებული ეკლესია გამოაცხადა მკვდრად და ფაქტობრივად, ერთი, პრივილეგირებული დასის (ეპისკოპატის) სხეულად შერაცხა იგი.

არქიეპისკოპოსი პავლე

გზა - მართლად სავალი

ნაწილი III. შეუმუსრავი ეკლესია

თავი VIII. გაჭედილი "ეკლესია" და ყალბი "წმინდანები"

1. ზ. ნოდიას ბრალდებები

2. წმინდანად შერაცხვის პრინციპები

მორიგი სამხილი, რომელიც, "პუბლიცისტ" ზ. ნოდიას აზრით, ძველმართლმადიდებელთა უმადლობას უნდა წარმოაჩენდეს, ძველმართლმადიდებლობის "უნაყოფობაა". ამ შემთხვევაშიც ნიკონიანელ ავტორთა თხზულებებით შთაგონებული ჩვენი ოპონენტი ფიქრობს, რომ ოფიციალური ეკლესიის მადლმოსილებას (ანუ "ნაყოფიერებას") ამ ეკლესიაში "გაბრწყინებული" "წმინდანები" და სასწაულები ადასტურებენ.